Całkiem niedawno pojawiły się nowe informacje dotyczące Zany, słynnej "kobiety-małpy" żyjącej w XIX wieku, która została schwytana na południu Rosji i którą mieszkańcy uznawali za Ałmysa. Profesor Bryan Sykes w Wydziału Genetyki Ludzkiej na Uniwersytecie w Oxfordzie przeprowadził testy DNA próbek śliny potomków Zany.

Badanie wykonane przez profesora Sykesa (które stanowi część przeprowadzanej na całym świecie analizy próbek Bigfoota) przyniosło istotne wyniki: Zana na 100% pochodziła z Afryki Subsaharyjskiej i prawdopodobnie została sprowadzona w te rejony przez panujących tam Ottomanów jako niewolnica.

Aby rozwiązać zagadkę i określić, do jakiego gatunku należała Zana, profesor Sykes zbadał próbki pochodzące od sześciu żyjących potomków Zany. Odzyskał również DNA z zęba wyjętego z czaszki jednego z jej synów, Chwita. Jest to bardzo wyspecjalizowana praca, a Sykes jest pierwszym genetykiem, któremu kiedykolwiek udało się wyekstrahować DNA ze starej kości.

Ku wielkiemu zaskoczeniu Sykesa, badanie wykazało, że DNA Zany nie pochodziło w ogóle z Kaukazu, lecz z Afryki. Próbka z zęba Chwita potwierdza jej afrykańskie pochodzenie, podobnie jak wyniki badań próbek śliny jej żyjących potomków, która zawiera afrykańskie subsaharyjskie DNA.

Historia Zany i jej syna, Chwita, stanowiła zagadkę w Rosji, gdzie ichniejsza wersja Bigfoota nosi nazwę Ałmys. Przypuszczano, że Zana nie była człowiekiem, lecz reliktowym hominidem, na przykład Neandertalczykiem. Poprzednie badanie DNA Chwita potwierdziła, że Zana była człowiekiem. Obecne badanie pokazało zaś, że nie pochodziła ona z Rosji. To właśnie jej egzotyczność spowodowała, że uznawano ją za istotę nieludzką.

Opracowanie: Ivellios